Φίμωση

Είναι η αδυναμία αποκάλυψης της βαλάνου ( της κεφαλής του πέους δηλαδή ), λόγω σχηματισμού ενός δακτυλίου στο δέρμα (ακροποσθία) που την περιβάλλει. Το δέρμα λοιπόν που περιβάλλει την βάλανο δεν μπορεί να τραβηχτεί προς τα πίσω, ή όταν αυτό γίνει με σχετικά βίαιο τρόπο τότε δεν είναι δυνατό να επανέλθει στη θέση του, κατάσταση που ονομάζεται παραφίμωση και είναι δυνατόν να δημιουργήσει νέκρωση του δέρματος του πέους και γι’αυτό πρέπει να αντιμετωπίζεται άμεσα.

Η φίμωση μπορεί να δημιουργηθεί σε οποιαδήποτε ηλικία, αλλά στα αγόρια κάτω των τριών ετών σπάνια παρατηρείται αληθινή φίμωση και ο σχετικά στενός δακτύλιος της ακροποσθίας βαθμιαία διευρύνεται, ώστε σε μεγαλύτερες ηλικίες να μπορεί να αποκαλυφθεί φυσιολογικά η βάλανος.

Διακρίνεται συνήθως σε  φυσιολογική και παθολογική.

• Ως φυσιολογική φίμωση χαρακτηρίζεται η κατάσταση κατά την οποία τα παιδιά γεννιούνται με σφιχτή ακροποσθία και η αποκάλυψη της βαλάνου συμβαίνει σταδιακά κατά το τέλος της παιδικής ηλικίας, ή την αρχή της εφηβείας.
• Η παθολογική φίμωση μπορεί να επιβαρύνει την υγεία του ασθενούς αν δεν αντιμετωπιστεί σωστά από εξειδικευμένο γιατρό. Μερικές από τις καταστάσεις που μπορεί να επιφέρει η φίμωση είναι: στυτική δυσλειτουργία, πρόωρη εκσπερμάτιση, εμφάνιση καρκίνου του πέους.

Αιτιολογία

Η φίμωση μπορεί να εμφανιστεί είτε κατά την γέννηση του παιδιού είτε να εκδηλωθεί αργότερα στην διάρκεια της ζωής του. Στην περίπτωση της εμφάνισής της σε προχωρημένη ηλικία, μπορεί να οφείλεται σε:

• Συνεχόμενες φλεγμονές και μυκητιάσεις που δεν αντιμετωπίζονται συχνά
• Σακχαρώδη διαβήτη
• Σε κάποιον τραυματισμό κατά την διάρκεια της σεξουαλικής επαφής

Οι συνήθεις αιτίες της παθολογικής φίμωσης είναι η μόλυνση, οι φλεγμονές, όπως είναι η βαλανίτιδα, οι τραυματισμοί, ή άλλοι υποκείμενοι ιατρικοί παράγοντες κινδύνου.

Θεραπεία

Η περιτομή είναι η ενδεδειγμένη χειρουργική επέμβαση. Γίνεται με τοπική αναισθησία, περιφερικά στη βάση του πέους, ο χαλινός τέμνεται, ακολουθεί αφαίρεσή του «ατροφικού» δέρματος, αιμόσταση και συρραφή του τραύματος.

Η πλειοψηφία των ασθενών δεν αντιμετωπίζει προβλήματα μετά την επέμβαση, ενώ η ενόχληση στην περιοχή της τομής είναι ελάχιστη. Η σεξουαλική επαφή είναι συνήθως εφικτή μετά από περίπου 3 εβδομάδες.